W 1959 roku w siedzibie Zakładów Ziemniaczanych w Luboniu spośród pracowników zakładów, zainteresowanych uzyskaniem mieszkania, zostało zwołane zgromadzenie założycielskie Spółdzielni Mieszkaniowej. Z dniem 19.12.1959 r. w Sądzie Powiatowym w Poznaniu zarejestrowano spółdzielnię o nazwie Międzyzakładowa Spółdzielnia Mieszkaniowa „Lubonianka”, której siedziba mieściła się w biurach Wielkopolskich Zakładów Ziemniaczanych przy ul. Dzierżyńskiego 49. Nowo zarejestrowana spółdzielnia liczyła wówczas 18 członków. Dnia 01.01.1963 r. oddano do użytku pierwszy blok z 27 mieszkaniami; był to budynek przy ul. Żabikowskiej 62C, w nim też wybudowano kotłownię, która ogrzewała powstałe w następnych latach budynki 62 D,B,E,F i A. Od 01.12.1965 r. tj. od czasu oddania do użytku ostatniego z pięciu bloków – 62A nastąpiła przerwa w oddawaniu do eksploatacji budynków do 01.07.1970 r.
Na skutek zaleceń Oddziału CZSBM w Poznaniu Spółdzielnia Mieszkaniowa „Millenium” w Pobiedziskach podjęła uchwałę w dniu 09.08.1967 r. o połączeniu się ze Spółdzielnią Mieszkaniową „Lubonianka”. Teren działania spółdzielni określony został uchwałami Rady Oddziałowej CZSBM w Poznaniu z dnia 25.03.1965 r. w sprawie rejonizacji zasobów mieszkaniowych. W statucie określono teren działania jako powiat poznański obejmujący takie miejscowości jak: Luboń, Mosina, Czempiń, Stęszew, Tarnowo Podgórne, Puszczykowo, Brodnica. W dwóch ostatnich miejscowościach do realizacji budownictwa nie doszło.
Najintensywniejszy rozwój spółdzielni nastąpił w latach 1970 – 1980. W tym okresie wybudowano 5 budynków ze 165 mieszkaniami w Pobiedziskach. Zamieszkało w nich wielu pracowników Huty Szkła „HUTNIK” w Pobiedziskach oraz Zakładów Metalurgicznych „POMET” w Poznaniu. W Mosinie wybudowano wówczas 7 budynków mieszkalnych z 270 mieszkaniami, kotłownię i pawilon handlowo-biurowy. W Luboniu zarejestrowano setki członków oczekujących na mieszkania, z których znaczną część stanowili pracownicy miejscowych Zakładów WPPZ, Zakładów Chemicznych, Zakładów Rowerowych „ROMET”. Spółdzielnia zawarła z tymi zakładami umowy o realizację budownictwa dla Zakładów Pracy. Staraniem ówczesnego zarządu spółdzielni w maju 1968 r. osiedle przy ul. Żabikowskiej podłączono do sieci wodociągowej WPWiK w Poznaniu. W grudniu 1969 r. osiedle uzyskało gaz z sieci miejskiej. Doprowadzenie wody i gazu z sieci miejskiej Poznania do budynków spółdzielczych zapoczątkowało rozbudowę powyższych sieci w mieście Luboniu. Biura spółdzielni zostały przeniesione do pawilonu handlowo-usługowego przy ul. Żabikowskiej 62, gdzie mieszczą się do dzisiaj. W 1975 r. wybudowano centralną kotłownię osiedlową, co pozwoliło na dalszą rozbudowę osiedla, zlikwidowano też 3 istniejące małe kotłownie. W tym okresie zadbano również o infrastrukturę tj. wybudowano sklepy i placówki usługowe, przy ul. Osiedlowej zaadaptowano mieszkania na przychodnię zdrowia. Na osiedlu znajdowała się biblioteka, poczta, punkt pralni chemicznej.
W wyniku zmian administracyjnych kraju spółdzielnia w Luboniu przyjęła od Spółdzielni Mieszkaniowej w Kościanie 2 budynki mieszkalne w Czempiniu. W 1982 r. osiedle w Czempiniu rozbudowano o dalsze 5 budynków i kotłownię osiedlową. Dalej wybudowano bloki w Stęszewie, Jasieniu, Piechaninie, Gorzycach i Tarnowie Podgórnym. W 1990 r. nastąpiła zmiana zasad kredytowania budownictwa mieszkaniowego, polegająca na wprowadzeniu kredytów hipotecznych, które zaciągał indywidualny użytkownik mieszkania. Od tego czasu nowe mieszkania przydziela się na zasadach własnościowych, a przyszły użytkownik mieszkania musi pokryć pełen koszt budowy. W latach 80-tych działalność spółdzielni skierowana była na działania zmierzające do polepszenia warunków zamieszkiwania oraz podwyższania standardu mieszkań. Dotacje budżetowe pozwoliły na przedsięwzięcia zmierzające do oszczędzania energii cieplnej. W latach 80-tych rozpoczęliśmy docieplanie ścian budynków. Obecnie 98% budynków ma ocieplone ściany zewnętrzne, a 100% ocieplone stropodachy. W 1994 r. wszystkie mieszkania znajdujące się w zasobach spółdzielni zostały wyposażone w zawory przygrzejnikowe oraz podzielniki kosztów ogrzewania. Mieszkańcy nauczyli się oszczędzać energię cieplną, dzięki czemu opłaty za mieszkanie uległy obniżeniu. Spółdzielnia założyła również w mieszkaniach swoich członków indywidualne liczniki zużycia wody, co doprowadziło do oszczędnego jej używania.
Obecnie Spółdzielnia Mieszkaniowa w Luboniu zarządza osiedlami w: Luboniu, Czempiniu, Mosinie, Gorzycach, Jasieniu, Piechaninie, Stęszewie i Tarnowie Podgórnym. Zarządzanie ww. osiedlami jest oparte na zasadzie minimalizacji kosztów przy jednoczesnym maksymalizowaniu użyteczności dla członków spółdzielni. Zarząd podejmuje decyzje w oparciu o zasady rachunku ekonomicznego, przez co gospodarkę spółdzielni można określić jako oszczędną.